Z pracowni 
wskiego plastyka, p. Jacka Tybura wyszło wielu artystów. Część z nich zaczynając naukę w ZSO STO w Kluczborku, nie wiedziała, że ma talent w dziedzinie sztuki – odkrywał te talenty właśnie p. Tybur. Stało się tak również w przypadku Dominiki Anny Borek, która ukończyła naszą szkołę prawie 20 lat temu. Jeszcze w trakcie pobytu w STO zaczęła odnosić sukcesy jako autorka prac graficznych i malarskich – potwierdzały to nagrody i wyróżnienia w konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych, a także wystawy w kraju i zagranicą.
wskiego plastyka, p. Jacka Tybura wyszło wielu artystów. Część z nich zaczynając naukę w ZSO STO w Kluczborku, nie wiedziała, że ma talent w dziedzinie sztuki – odkrywał te talenty właśnie p. Tybur. Stało się tak również w przypadku Dominiki Anny Borek, która ukończyła naszą szkołę prawie 20 lat temu. Jeszcze w trakcie pobytu w STO zaczęła odnosić sukcesy jako autorka prac graficznych i malarskich – potwierdzały to nagrody i wyróżnienia w konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych, a także wystawy w kraju i zagranicą.Po egzaminie maturalnym Artystka (jeszcze jako Dominika Frycowska) została przyjęta do Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Z tą uczelnią jest emocjonalnie związana do dzisiaj, bo tam przez pewien czas pracowała i tam otrzymała tytuł doktora sztuki oraz doktora habilitowanego sztuki.
Obecnie prowadzi – jako adiunkt – zajęcia w Zakładzie Grafiki Instytutu Sztuki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Tarnowie. Jest więc osobą już uznaną w świecie naukowo-artystycznym.
Na jej pozycję wpływają oczywiście dzieła, które tworzyła jako nasza Uczennica, jako Studentka krakowskiej ASP, wreszcie – jako samodzielna Artystka przez duże „A”!
Od 31 sierpnia 2023 r. część z nich można kontemplować w Muzeum im. Jana Dzierżona w Kluczborku, gdzie do końca października pokazywane są w ramach wystawy „Wobec natury”. Sama twórczyni tak wyjaśnia i tytuł wystawy, i źródła swoich inspiracji:
„Przyroda, z całą swoją paletą zmienności zdaje się być sferą, która niczego nie uznaje za oczywiste i dane na zawsze. Uczy pokory, daje lekcje zachwytu oraz docenienia obecnej, trwającej chwili. Stanowi również przestrzeń do refleksji nad transcendencją i poczuciem zakorzenienia. Z tych najprawdopodobniej przyczyn powstała potrzeba fotografowania Mamy na tle kwitnącej tarniny oraz tworzenia wianków z kwiatów i ziół na zakończenie Oktawy Bożego Ciała. Stąd też wzięły się rysunki roślin w konwencji zielnika. Z tego też powodu powstały rysunki pejzaży, które są wizualnym poszukiwaniem formuły powrotu do otaczających niegdyś człowieka widoków niosących ukojenie, bez przytłoczenia urbanistyką.”
Przytoczono ten opis nie tylko po to, by pokrótce scharakteryzować dzieła wystawione w muzeum, ale również by zasygnalizować, jak niezwykle subtelnym, wrażliwym i pełnym przemyśleń człowiekiem jest Dominika Anna Borek.
Aby przekonać się o tym, koniecznie trzeba zobaczyć wystawę.
Są tam prace wykonane rzadko stosowaną techniką – Artystka, posługując się m.in. węglem wierzbowym, tworzy pejzaże i portrety przypominające stare fotografie. To zaczarowane światy, które potwierdzają wspomnianą już wrażliwość, delikatność, wysublimowanie, ale także ogromny talent i wielkie umiejętności Dominiki Anny Borek.
Nawet gdyby nie była Ona naszą absolwentką, polecalibyśmy tę ekspozycję, ale fakt, że przez kilkanaście lat uczyła się w ZSO STO w Kluczborku powoduje, iż każdemu, kto chce przeżyć coś niezwykłego proponujemy: idźcie do Muzeum, by ujrzeć wystawę „Wobec natury”.
